Keuzes maken

Mensen moeten in hun leven ontzettend veel keuzes maken en wel over ontzettend veel verschillende zaken. Als men dit maken van keuzes eens goed overdenkt, valt het op dat veel van die keuzes de vraag betreffen of men iets wél, dan wel niet zal moeten gaan doen. Dat men bijvoorbeeld wél, dan wel juist niet, direct uit bed zal dienen op te staan. Of dat men wél dan wel juist niet een bepaald karweitje zal gaan doen, ofwel dat men eerst nog even een tijdje gezellig met de partner zal kunnen gaan doorbrengen. Of dat men die dag eens gezellig naar het strand zal gaan, ofwel dat men juist maar eens beter thuis zou kunnen blijven. Of dat men die leuke meid nu toch maar eens uit zou moeten gaan vragen. Ofwel dat men dat risico, in verband met een reële kans op gezichtsverlies, maar beter niet zou moeten gaan nemen.

Heel veel verschilende keuzes dus. Men zou er gemakkelijk keuzestress van kunnen gaan oplopen. Het valt niet mee om altijd maar de juiste keuze te gaan maken. Maar één ding staat vast, dat als men de keuze heeft tussen 'wel doen' en 'niet doen' men vaak beter voor 'wel doen' kan gaan kiezen, dan voor 'niet doen'. Achteraf blijkt tenminste maar ál te vaak dat men veel interessante zaken in het leven zou hebben gemist als men voor de optie zou hebben gekozen om de betreffende zaak maar niet te gaan doen. Dit lijkt een goed doordachte levensstrategie te kunnen inhouden. Een levensstrategie die van groot nut kan zijn. Want stel dat men eerst bij alle levensvragen uitgebreid stil zou moeten staan. Dan zou het iedere keer wel heel veel tijd en aandacht vragen om steeds weer opnieuw tot de juiste keuzes te komen.

Door dus in dit soort situaties vrijwel standaard voor wel doen te gaan kiezen, blijkt men achteraf gesproken juist meestal wel de juiste keuze te hebben gemaakt. Waar men wat deze kwestie betreft echter wel voor moet oppassen, is het feit dat men zich bij het maken van zijn keuzes niet in belangrijke mate laat leiden door het groepsproces. Als de groep van mensen waarin men zich bevindt bijvoorbeeld de beslissing om iets wel te doen niet ondersteunt, zou men datgene toch juist vaak wel moeten gaan doen. Het groepsproces zorgt er anders namelijk frequent voor dat men juist niet de goede beslissing gaat nemen. Daar moet men goed op bedacht zijn. Want in een groep van mensen spelen wat het maken van keuzes betreft, heel andere motivaties een rol, dan bij het maken van keuzes het geval is bij mensen die op dat moment niet onderhevig zijn aan een groepsproces. Mensen hebben ook nog eens de sterke neiging om zich te conformeren aan de mening van andere mensen. En ja, dan maken mensen nu eenmaal niet de beste keuzes. Een mens is bovendien een gewoontedier, dat betekent dat mensen ook om die reden niet in alle situaties de beste keuzes voor henzelf zullen weten te maken. Als men bijvoorbeeld voor de keuze komt te staan om wel of niet een cursus te gaan volgen, zou men eigenlijk, geheel in overeenstemming met de argumenten in dit schrijven, het beste een positieve beslissing kunnen gaan nemen. Maar als men zich in een groep van mensen bevindt waarin die keuze apart wordt gevonden, zullen wij als mensen gauw geneigd zijn om dat dan maar niet te gaan doen.

Kortom: bij het maken van een keuze en dan met name bij het maken van een levenskeuze, kan men die keuze het beste in zijn eentje maken. En zoals wij hiervoor reeds eerder betoogden, kan men dan meestal beter voor wel doen kiezen, dan voor niet doen.